Είναι η πρώτη μπαρούφα που ακούμε ή ψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή; 

Κι εκεί που διάβαζα αμέριμνος την επικαιρότητα, να και μια τρολιά που μ’ έκανε να ζαλιστώ. Γιατί ήταν δύσκολο να διαγνώσω έγκαιρα την γνησιότητα ή μη της είδησης.

Από το πουθενά,  στην χώρα της Ευρώπης που δεν ξέρουμε πόσα ακίνητα υπάρχουν και  ποιο ακίνητο ανήκει σε ποιόν, αφού δεν υπάρχει κτηματολόγιο (φτιάχνεται από το 1995 αλλά είναι γιοφύρι της Άρτας), στη χώρα που δεν ξέρουμε πόσο ηλεκτρικό ρεύμα καταναλώνουμε κάθε μήνα  αφού δεν υπάρχει αξιόπιστη μέτρηση (πληρώνουμε λογαριασμούς έναντι),  εεε σε αυτή την χώρα σκέφτηκαν, ότι μπορούν να μετράνε τα ελληνικά τραγούδια που παίζουν ξενοδοχεία, εμπορικά κέντρα, επιβατικοί χώροι αναμονής λιμανιών –τρένων – αεροδρομίων,  καζίνο, ραδιοφωνικοί σταθμοί, και άλλοι χώροι και επιβάλλουν ποσόστωση 45%  ελληνικών τραγουδιών. Από πού να ξεκινήσεις και που να τελειώσεις με αυτή την τρολιά (για άλλες εποχές), σχέδιο νόμου του υπουργείου πολιτισμού, που δεήσαμε στο μάταιο τούτο κόσμο να το δούμε κι αυτό! 

Ας μην αναφερθούμε στο περί αναγκαστικού πολιτισμού σε ιδιωτικό καθαρά χώρο, αλλά ας το δούμε διαφορετικά. Όταν λέμε ελληνική μουσική και τραγούδια, τι ακριβώς εννοεί ο γράψας το σχέδιο νόμου, αλλά και ο περιπλανώμενος νους που συνέλαβε την ιδέα αυτή, για το ‘’έκτρωμα’’ που θα πάει στη βουλή για ψήφιση; Οι Γιαπωνέζοι, που συχνά βλέπουμε στο διαδίκτυο να τραγουδούν ελληνικά, ‘’πιάνονται’’ ως ελληνική μουσική; Είναι ενδεχομένως τραγούδια που γράφει έλληνας ανεξαρτήτου στίχου, για παράδειγμα ο Monsieur Minimal, ‘’πιάνεται’’; 

Οι διασκευές των ξένων τραγουδιών στα ελληνικά, ‘’πιάνονται’’ για ελληνικά; Κι ας πούμε πως με κάποιον μαγικό τρόπο θα ορίσουν τα  όρια του  ελληνικού τραγουδιού, με ποιόν τρόπο θα βλέπουν αν κάποιος παίζει ελληνικά , αλλά και σε τι ποσοστό;

Θα στέλνουν έναν άνθρωπο σε κάθε ιδιωτικό χώρο (όπου επιβάλλεται η ποσόστωση) με ένα Laptop ανοικτό και θα σημειώνει ποια τραγούδια παίζουν και στο τέλος της ημέρας θα βγάζει ένα κομπιουτεράκι να κάνει πολλαπλασιασμούς και διαιρέσεις για να βρει αν έχει εφαρμοστεί σωστά η ποσόστωση του 45% στα ελληνικά τραγούδια;

Κι αν το νούμερο είναι 40% θα επιβάλλεται πρόστιμο; Λέτε να βάλουν στο υπουργείο Πολιτισμού κανέναν υπερυπολογιστή που θα έχουν σε αυτόν συνδεθεί όλοι οι υπολογιστές των ιδιωτικών χώρων ανά την Ελλάδα, που παίζουν μουσική, και θα καταγράφεται η μουσική από όλη την χώρα, για να διαπιστωθεί (μετά από έλεγχο) αν τηρείται με ευλάβεια η ποσόστωση επί της μουσικής;  Μα εδώ δεν μπορούν τώρα και χρόνια να συνδέσουν τα POS με το υπουργείο Οικονομικών, θα συνδέσουν τις κονσόλες ήχου με το υπουργείο;

Κι αν θα παίζει Ψαραντώνη ή μαντινάδες του Αλεξάκη, που μπορεί να μην έχουν τίτλο στο τραγούδι, θα ‘’πιάνεται’’ ως ελληνικό ή μουσική αγνώστου προέλευσης;;

Τα ανέφερα όλα αυτά τα παραπάνω για να δει και ο τελευταίος που δεν έχει σχέση με το αντικείμενο, ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί κανένα τέτοιο ελεγκτικό  μέτρο και να ξέρει το υπουργείο Πολιτισμού τι παίζει και πού!!! Κι αυτό το ξέρουν πολύ καλύτερα  οι αρμόδιοι που πάνε να φέρουν και να ψηφίσουν νόμο που δεν μπορεί να εφαρμοστεί  και να ελεγχθεί  η εφαρμογή του στην πράξη. 

Αλλά κι αν γινόταν με κάποιο τρόπο να ελεγχθεί αυτό, πόσο νόμιμο συνταγματικά (να μην πούμε και ηθικό) είναι να υποχρεώνεις έναν ιδιώτη στον ιδιωτικό του χώρο, να παίζει την μουσική που θες και να  του επιβάλλεται διά ροπάλου (προστίμου); Δηλαδή θα υποχρεώσει το Κράτος (διά νόμου) σε έναν ιδιώτη, στον ιδιωτικό του χώρο, που ήδη τον έχει ξεζουμίσει με ένα σωρό φόρους και τέλη, να κρέμεται πάνω από το κεφάλι του ως δαμόκλειος σπάθη, το πρόστιμο και οι ποινές,  ώστε να τηρείται με ευλάβεια το είδους της μουσικής που θα παίζει κάθε στιγμή.

Κι αναφέρομαι σε ιδιωτικούς χώρους, γιατί σε δημόσιους χώρους, πλατείες, μουσεία, δημόσιες υπηρεσίες ή ότι άλλο μπορεί να θεωρηθεί ‘’δημόσιος χώρος’’, ας κάνουν ότι ρυθμίσεις θέλουν κι ότι ποσοστώσεις θέλουν ας βάλουν. Αυτό είναι δικό τους θέμα τι θα ακούνε σε χώρους που ‘’ελέγχει’’ το δημόσιο. Δεν αφορά τους ιδιώτες, ούτε θα έχει ένσταση κάποιος σε αυτό. Ούτως ή άλλως σε αυτή τη χώρα η συντριπτική  πλειοψηφία κομπάρσοι είμαστε, δεν μας λογαριάζει κανείς.

Και προκύπτει αβίαστα το ερώτημα, αφού δεν μπορεί να ελεγχθεί πρακτικά κανείς ιδιώτης για  την ποσόστωση ελληνικής μουσικής που θα παίζει στον ιδιωτικό του χώρο, γιατί άραγε ψηφίζεται νόμος για το θέμα αυτό; Είναι πολύ απλή η απάντηση. Μα γιατί το σχέδιο νόμου για την ποσόστωση μουσικής προβλέπει, ότι το πρώτο δεκαπενθήμερο  κάθε εξαμήνου, θα  προσκομίζει κάθε υπόχρεος ιδιώτης μια Playlist με τα τραγούδια του εξαμήνου που έπαιξαν στον ιδιωτικό χώρο και από εκεί θα διαπιστώνεται η ποσόστωση της ελληνικής μουσικής. Κι αφού ο κάθε  ιδιώτης  θα προσκομίζει Playlist τραγουδιών με  ποσόστωση 45%, όλα θα είναι καλά. 

Ναι, αλλά γιατί θα γίνεται όλο αυτό το ‘’μπέρδεμα’’, που χρειάζεται  εργατοώρες να στήνονται λίστες τραγουδιών, για να είναι όλα καλά; Μα γιατί προφανώς ο νομοθέτης δεν τον ενδιαφέρει πρακτικά τι θα παίζει  (κι αν παίζει) καθένας στον ιδιωτικό του χώρο, αλλά τον ενδιαφέρει  η Playlist τραγουδιών που θα προσκομίζεται κι έτσι  οι συνθέτες, στιχουργοί (με το τα τα τα)  και ερμηνευτές θα πληρώνονται για τα πνευματικά δικαιώματα.

Δηλαδή μπορεί να πληρώνονται από τους ιδιώτες πνευματικά δικαιώματα για τραγούδια που δεν έπαιξαν στον ιδιωτικό τους  χώρο, αλλά ήταν στην λίστα που προσκομίστηκε.  Κι έτσι όλοι θα είναι ευτυχισμένοι (δηλ. αυτοί που θα ενθυλακώνουν τα ευρά) και συνήθως τα υποζύγια του ιδιωτικού τομέα που επωμίζονται τα ρουσφέτια και τις προεκλογικές (πιθανόν) υποσχέσεις  σε συγκεκριμένους επαγγελματικούς κλάδους (στιχουργούς, συνθέτες, κλπ).

Και θα πείτε, είναι κακή η ιδέα να στηρίζεται με κάποιον τρόπο η εγχώρια μουσική και οι έλληνες καλλιτέχνες, σε βάρος της ξένης μουσικής; 

Όχι φυσικά, αν αυτό το μέτρο δεν περιοριζόταν μόνο στην στήριξη της ελληνικής μουσικής, αλλά εφαρμοζόταν και σε άλλους κλάδους της κοινωνίας και οικονομίας.

Δηλαδή θα ήταν μια χαρά να υπήρχε κρατική παρέμβαση,  π.χ. ποσόστωση στα τοπικά προϊόντα κι από τοπικούς παραγωγούς μιας περιοχής, για τις αγορές που θα έκαναν εστιατόρια κι άλλα καταστήματα. Και θα ήταν αυτό όχι κατ’ ανάγκη αρνητικό, ειδικά στην Θεσσαλία που έχει πληγεί σε μεγάλο βαθμό από τις θεομηνίες των πλημμυρών!! Θα βγουν κάποιοι ίσως και θα μιλάνε για ακραία άποψη και καταστρατήγηση της ελεύθερης οικονομίας και της ελεύθερης επιλογής αγοράς αγαθών!! 

Μα πιο ακραίο από τον υποτιθέμενο έλεγχο της μουσικής; 

Όχι βέβαια!! Είναι η πρώτη μπαρούφα που ακούμε ή ψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή; Σε καμία περίπτωση!! 

Είναι η τελευταία;

 Μπα, αποκλείεται!!

Θα αλλάξει κάτι στα τραγούδια που ακούγονται τελικά; 

Χλωμό φαίνεται!!  Θα αλλάξει κάτι στις τσέπες ορισμένων καλλιτεχνών ; 

Το μόνο σίγουρο!! 

Κι είναι αρνητικό το σχέδιο νόμου που ορίζει ποσόστωση τουλάχιστον 45% στην ελληνική μουσική και  θα πάει στη βουλή να γίνει νόμος του Κράτους; 

Καταρχήν, όποια πρόταση ή νόμος ξεκινά με το ‘’επιβάλλεται’’,  συνοδεύεται αυτόματα και με το αρνητικό πρόσημο, αναγκαστικά!

Και τι θα μείνει στο τέλος  από όλη αυτήν την ‘’φασαρία’’ που νομίζεις ότι είναι ένα δυσάρεστο όνειρο;  Μα το ότι γίνεται ένα μεγάλο κυβερνητικό ρουσφέτι (με το νόμο) και αναδιανομή χρημάτων προς κάποιες επαγγελματικές τάξεις, αλλά όχι από τα κρατικά ταμεία, αλλά από τα ταμεία των ήδη ξεζουμισμένων ιδιωτών, στην Ελλάδα!!! Κατά τα άλλα γελάνε και τα πεζοδρόμια όταν κάποιοι ισχυρίζονται ότι στη χώρα μας έχουμε Καπιταλισμό. Είμαστε μάλλον χώρα του ανατολικού μπλοκ, πολύ πριν πέσει το τείχος του Βερολίνου!!!!

πηγη https://radiome.gr/me-to-etsi-thelo-thakoute-oti-thelo/