Γράφει η συμβουλευτική ψυχολόγος Λουίζα Βογιατζή

Όταν ερωτευόμαστε έναν άνθρωπο, η ζωή μας «κυριαρχείται» απ’ αυτόν. Όλα τα άλλα μπαίνουν για ένα διάστημα (το πόσο μεγάλο θα είναι αυτό, είναι ζήτημα προσωπικότητας και συνθηκών) σε δεύτερη μοίρα.

Αυτό που μας ενδιαφέρει, μας απασχολεί και μας γεμίζει είναι το να βρισκόμαστε με τον άλλο, να μοιραζόμαστε πράγματα μαζί του, να το έχουμε κοντά μας ή έστω να τον σκεφτόμαστε.

Όσο είμαστε ερωτευμένοι ο άνθρωπος που ερωτευτήκαμε είναι η πρώτη μας προτεραιότητα
. Μας ενδιαφέρουν αυτά που λέει και κάνει, νοιαζόμαστε για το πώς νοιώθει, του δείχνουμε την αγάπη και το ενδιαφέρον μας με κάθε μέσον.

Όταν αυτό το διάστημα του πρώτου δυνατού έρωτα περάσει, τότε αρχίζει αυτή η «κυριαρχία» του άλλου επάνω μας να μειώνεται. Σιγά-σιγά επιστρέφουμε σε προηγούμενους ρυθμούς, σε παλιές συνήθειες, ασχολίες και σχέσεις ή σε καινούργιες που προστέθηκαν στην κοινή μας ζωή, όπως είναι τα παιδιά. Τότε είναι που συχνά εμφανίζονται τα πρώτα παράπονα και οι πρώτες δυσκολίες.

Οι προβληματισμοί που ανακύπτουν κρυφά ή φανερά (δηλαδή είτε το συζητούν οι δυο σύντροφοι μεταξύ τους είτε ο καθένας προβληματίζεται μόνος του) είναι:

«Χωράνε κι άλλα πράγματα στη ζωή μου, εκτός σχέσης και οικογένειας ή δεν υπάρχουν πια περιθώρια;»

«Μπορώ να έχω προσωπικό χώρο και χρόνο χωρίς να νιώθει ο σύντροφος μου ότι τον παραμελώ;»

«Τι έχει τώρα προτεραιότητα;»

Μπορεί να φανεί παράδοξο, όμως οι δύο πρώτες ερωτήσεις παίρνουν σαν απάντηση ένα αδιαμφισβήτητο «ναι», ενώ στην τρίτη η απάντηση είναι «η σχέση έχει προτεραιότητα, τώρα και πάντα». Τι σημαίνει αυτό;

Με λίγα και απλά λόγια, ότι προτεραιότητα δε σημαίνει «εγκαταλείπω καθετί που δεν είναι κοινό με το σύντροφο μου» για χάρη της σχέσης. Θα ήταν αφελές και ανόητο να πιστεύουμε ότι στη σημερινή εποχή ένας άνθρωπος μπορεί να μας καλύψει σε όλους τους τομείς, σε όλα όσα μας αρέσουν και μας ενδιαφέρουν..
Όμως η σχέση δεν κινδυνεύει από τα πράγματα που κάνουμε για τον εαυτό μας και μας δίνουν ευχαρίστηση.
Η σχέση κινδυνεύει από την αδιαφορία και την αποξένωση.

Αυτό που όλοι ανεξαιρέτως έχουμε ανάγκη είναι το να αισθανόμαστε ότι ο σύντροφος μας νοιάζεται για μας, ότι είναι διαθέσιμος όταν τον χρειαζόμαστε και προσβάσιμος. Αυτό λοιπόν που χρειάζεται η σχέση, το οποίο βέβαια θέλει συνειδητή προσπάθεια, είναι να διατηρηθεί η αίσθηση αυτή ανάμεσα στους δύο συντρόφους. Έχουμε ανάγκη να ξέρουμε και οι δύο ότι όσο λίγος κι αν είναι ο χρόνος, όσο πολλά αυτά που μας μονοπωλούν και μας κουράζουν ή μας ενδιαφέρουν και μας αποσπούν, πάντα θα μένει ένα μέρος του χρόνου μόνο για τους δυο μας.

Προτεραιότητα στη σχέση σημαίνει:

Υπάρχει χρόνος να ακούσω τα μικρά και μεγάλα της καθημερινότητας του συντρόφου μου.

Μαθαίνω να τον ακούω και να δίνω σημασία στις λεπτομέρειες και να του δείχνω ότι είμαι μαζί του.
Προσπαθώ να μπω στη θέση του ακόμα κι αν διαφωνώ.

-Βρίσκω τρόπους να του δείξω ότι είναι σημαντικός για μένα, ότι μ’ αρέσει και τον αγαπάω.

-Δέχομαι ότι υπάρχουν και στιγμές που προτιμάει να αποσυρθεί.

-Βρίσκω τα λόγια να του πω ότι βλέπω τα πράγματα που κάνει για μένα. Δεν θεωρώ αυτονόητα και ανάξια προσοχής τα μικρά καθημερινά πράγματα που κάνει για μένα και τη σχέση μας.

Όταν έχουμε πετύχει σε μεγάλο βαθμό να υπάρχουν αυτά στη ζωή μας τότε οτιδήποτε θέλουμε να κάνουμε για τον εαυτό μας δεν αποτελεί απειλή για τη σχέση και για το σύντροφο μας.

Το να είσαι προτεραιότητα για κάποιον αξία ανεκτίμητη!

Είναι αλήθεια πώς το να είσαι προτεραιότητα για κάποιον είναι κάτι το σπουδαίο, είναι αξία ανεκτίμητη! Όταν αγαπάς, όταν νοιάζεσαι, όταν σε ενδιαφέρει κάποιος πάντα βρίσκεις χρόνο για αυτόν. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. .Προτεραιότητα για κάποιον είσαι χωρίς να το απαιτείς! Άλλωστε δεν θα ‘χε νόημα έτσι!

Εκείνος που βρίσκει πάντα χρόνο για σένα και είναι δίπλα σου όποτε εσύ θελήσεις και χρειαστείς, εκείνος που θα χρειαστεί να αναβάλει για να είναι μαζί σου, εκείνος που δεν βάζει κανένα και τίποτα πάνω από εσένα, ναι εκείνος αξίζει πολλά!

Αντιθέτως για εκείνον που δεν αποτελείς πρώτη επιλογή και πάντα βρίσκει ένα σωρό δικαιολογίες του τύπου ‘’δεν έχω χρόνο’’ ή ‘’ έχω δουλειά ‘΄, δεν αποτελείς ούτε αποτελούσες ποτέ προτεραιότητα . Είναι προφανές πως όταν ΘΕΛΕΙΣ πραγματικά να βρίσκεται στην ζωή σου κάποιος , πάντα μπορείς να βρεις όσο χρόνο θελήσεις και χρειαστεί για αυτόν! Οι επιθυμίες μας είναι οι επιλογές μας!

Στα άτομα που πάντα ήταν στο πλευρό σου στις καλές αλλά και στις κακές στιγμές της ζωής σου, στα άτομα που πάντα για αυτά ερχόσουν πρώτος/η , σε αυτά αξίζει και με το παραπάνω να δίνεις προτεραιότητα. Δεν υπάρχει το ‘’δεν έχω χρόνο’’ ούτε καμία άλλη δικαιολογία υπάρχει το ‘’δεν είσαι προτεραιότητα’’. Ξεκάθαρα είναι δύο φράσεις που πάνε μαζί!

Συνεπώς οι προτεραιότητες πρέπει να είναι πάντα αμοιβαίες! Αξίζει να δίνεις προτεραιότητα στα άτομα που αποτελείς και αποτελούσες και για αυτά πρώτη επιλογή που δεν προσπάθησαν ποτέ και για κανέναν λόγο να σε αποφύγουν. Εάν δεν είσαι πρώτη επιλογή φρόντισε να μην είσαι ούτε και η τελευταία. Να μην συμβιβάζεσαι με τον λίγο χρόνο κανενός. Άλλωστε όταν δεν ‘’χωράς’’ στην ζωή κάποιου είναι προτιμότερο να φεύγεις!

Να επιλέγεις ανθρώπους που επιλέγουν εσένα. Να επιλέγεις αυτούς που στην λίστα επιλογών τους ήσουν είσαι και θα είσαι πάντα πρώτος/η!