Γιατί είναι Σημαντικό να Διασωθεί ο Θυρεοειδής στη νόσο του Χασιμότο

Ένας σημαντικός αριθμός ατόμων με Χασιμότο, συνεχίζει να έχει δυσκολία στη διαχείριση του σωματικού βάρους, χαμηλά επίπεδα ενέργειας, δυσκοιλιότητα, κοιλιακή διάταση και εναλλαγές στη διάθεση, ακόμη και όταν ο θυρεοειδής τους δείχνει ρυθμισμένος στις εξετάσεις. Photo by Андрей Курган on Unsplash.

Ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές απορρυθμίζουν τη λειτουργία του θυρεοειδή και του ανοσοποιητικού συστήματος, επιταχύνοντας την καταστροφή του αδένα.
Είναι ζωτικής σημασίας για την ποιότητα ζωής των ασθενών και την πορεία της υγείας τους συνολικά, να εντοπιστούν και να διορθωθούν οι ελλείψεις και οι μεταβολικές διαταραχές, ώστε να διασωθεί η εναπομείνασα θυρεοειδική λειτουργία στη νόσο του Χασιμότο.

Η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα όπου το ανοσοποιητικό σύστημα πλήττει τον θυρεοειδή αδένα. Παράγονται αντισώματα έναντι του θυρεοειδή, που σταδιακά οδηγούν σε υπολειτουργία του αδένα και υποθυρεοειδισμό.

Πολλοί ασθενείς με θυρεοειδίτιδα Χασιμότο πιστεύουν ότι με τη διάγνωση της νόσου και τη ρύθμιση των θυρεοειδικών ορμονών με φαρμακευτική αγωγή θα αντιμετωπίσουν τα χαμηλά επίπεδα ενέργειας, τις διαταραχές του βάρους, την κόπωση και τις εναλλαγές στη διάθεση που τους προκαλεί η νόσος. Πράγματι, αυτό ισχύει για κάποιους ασθενείς, όχι όμως για όλους.

Ωστόσο, ένας σημαντικός αριθμός ατόμων με Χασιμότο, συνεχίζει να έχει δυσκολία στη διαχείριση του σωματικού βάρους, χαμηλά επίπεδα ενέργειας, δυσκοιλιότητα, κοιλιακή διάταση και  εναλλαγές στη διάθεση, ακόμη και όταν ο θυρεοειδής τους δείχνει ρυθμισμένος στις εξετάσεις.

Αυτό μπερδεύει και σε κάποιες περιπτώσεις προκαλεί απογοήτευση στους ασθενείς, οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν γιατί δεν αισθάνονται καλύτερα παρά το γεγονός ότι η θυρεοειδική τους λειτουργία φαίνεται να βρίσκεται υπό έλεγχο.


Ο Ρόλος του Θυρεοειδή

Η βασική λειτουργία του θυρεοειδή είναι η ρύθμιση του μεταβολισμού. Αυξάνει ή μειώνει το μεταβολισμό ανάλογα με τις συνθήκες (κρύο, ζέστη), τις ανάγκες (ξεκούραση, άσκηση) αλλά και την συναισθηματική μας κατάσταση (θυμός, φόβος, χαρά)[2][3].

Η έκκριση και ενεργοποίηση των θυρεοειδικών ορμονών, είναι ένας ευαίσθητος και ακριβής μηχανισμός ρύθμισης, που επιτρέπει στο σώμα να προσαρμοστεί και να ανταποκριθεί άμεσα σε αλλαγές των συνθηκών λειτουργίας του.

Ο θυρεοειδής αδένας, ρυθμίζει συνεχώς το μεταβολισμό και κυρίως την ταχύτητα που γίνονται οι μεταβολικές διεργασίες. Είναι υπεύθυνος για τη ρύθμιση και την προσαρμογή του μεταβολισμού στις καθημερινές εναλλαγές συνθηκών που αφορούν την εξωτερική θερμοκρασία, τις απαιτήσεις για ενέργεια, την πέψη και τις εναλλαγές της διάθεσης, μεταξύ άλλων.

Αν θα πρέπει να ανέβουμε τις σκάλες ή να κάνουμε σωματική άσκηση, ο θυρεοειδής αυξάνει τη λειτουργία του και επιταχύνει το μεταβολισμό, το ίδιο κάνει και όταν κάνει κρύο, όταν έχουμε στρες και πρέπει να αντιμετωπίσουμε κάποια δυσκολία στη ζωή, αλλά και όταν είμαστε χαρούμενοι ή ενθουσιασμένοι.

Όταν όμως ξεκουραζόμαστε, είμαστε χαλαροί, λυπημένοι ή κάνει ζέστη, ο θυρεοειδής μειώνει τη λειτουργία του και αντίστοιχα, το μεταβολισμό.

Η μειωμένη λειτουργία του θυρεοειδή και η επιβράδυνση του μεταβολισμού, είναι και ο λόγος που ο υπο-θυρεοειδισμός εμφανίζεται με κούραση, δυσανεξία στο κρύο, μελαγχολία και αύξηση βάρους, μεταξύ άλλων.

Σε αυτό το σημείο, η εξωγενής χορήγηση ορμονών, είναι ένα ζωτικό εργαλείο που μπορεί να βελτιώσει την κλινική εικόνα και την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Ωστόσο, η προσαρμογή που γίνεται στη φαρμακευτική αγωγή 2-3 φορές κατά τη διάρκεια του έτους, δεν μπορεί να προσομοιάσει τη συνεχή και ακριβή ρύθμιση που κάνει το ανθρώπινο σώμα, με αποκρίσεις που γίνονται σε χρονικό διάστημα δευτερολέπτων.

Έχουμε διαπιστώσει μέσα από την εμπειρία μας, ότι ακόμη και όταν ο αδένας υπολειτουργεί έως και κατά 80%, η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να καλύψει την έλλειψη των ορμονών, χωρίς να επηρεάσει αρνητικά την ποιότητας ζωής του ασθενούς. Η εναπομένουσα κατά 20% λειτουργία του αδένα, μπορεί να καλύψει κατά σημαντικό ποσοστό τις συνήθεις προσαρμογές του μεταβολισμού στις ανάγκες της καθημερινότητας, επιτρέποντας μια πολύ καλή ποιότητα ζωής.

Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να κάνουμε ότι είναι δυνατόν, ώστε να διατηρηθεί οποιαδήποτε υπολειπόμενη λειτουργία του αδένα, που να επιτρέπει στον οργανισμό να προσαρμόζεται μεταβολικά σε αυτές τις αλλαγές. 


Η Διόρθωση Ελλείψεων & Μεταβολικών Διαταραχών Συμβάλλουν στην Διατήρηση της Λειτουργίας του Θυρεοειδή Αδένα

Ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές απορρυθμίζουν τη λειτουργία του θυρεοειδή και του ανοσοποιητικού συστήματος, επιταχύνουν την καταστροφή του αδένα

Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται:

  • Έλλειψη βιταμίνης D
  • Έλλειψη μικροθρεπτικών συστατικών: μαγνησίου, σεληνίου, βιταμινών του συμπλέγματος Β, ωμέγα-3 λιπαρών οξέων, βιταμινών Κ2, C και E
  • Αντίσταση στην ινσουλίνη
  • Αλλοίωση της μικροβιακής χλωρίδας
  • Διαταραχή στην ικανότητα διαχείρισης της φλεγμονής
  • Αυξημένη οξείδωση: όταν η ταχύτητα που προκύπτουν βλάβες στον οργανισμό, είναι μεγαλύτερη από αυτή που προλαβαίνει να διορθώσει

Οι παραπάνω ελλείψεις και διαταραχές, επιδρώντας για μεγάλα χρονικά διαστήματα, αλλοιώνουν τη σύσταση και τη μορφολογία των κυττάρων του θυρεοειδούς, απορρυθμίζουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, αυξάνουν το επίπεδο αντισωμάτων και την ταχύτητα καταστροφής του αδένα.

Ο εντοπισμός και η διόρθωση των παραπάνω ελλείψεων του οργανισμού και των μεταβολικών διαταραχών συνδέεται με μείωση των επιπέδων των αντισωμάτων έναντι του θυρεοειδή.

Μέσα από την κλινική μας εμπειρία έχουμε διαπιστώσει τα αντισώματα έναντι του θυρεοειδή μειώνονται σημαντικά και πλησιάζουν ή φτάνουν στα φυσιολογικά επίπεδα. Αυτό σημαίνει ότι μειώνεται ή σταματά η χρόνια φλεγμονή και η καταστροφή του θυρεοειδή αδένα και συνοδεύεται από σημαντική βελτίωση της υγείας και της ποιότητας ζωής των ασθενών.  

Σε διαφορετική περίπτωση, εάν δε διαχειριστούν οι ελλείψεις και οι μεταβολικές διαταραχές που εμπλέκονται στην ανάπτυξη της νόσου, η πορεία της προχωρά σε σταθερή και σταδιακή επιδείνωση μέσα από εξάρσεις και υφέσεις, συνεχίζεται η καταστροφή του αδένα από το ανοσοποιητικό σύστημα, επιβαρύνοντας την καθημερινότητα και την κατάσταση υγείας του ασθενή.


Ειδικές Εξετάσεις Καθορίζουν την Αντιμετώπιση της Θυρεοειδίτιδας Χασιμότο 

Ο εντοπισμός και η αντιμετώπιση των μεταβολικών διαταραχών, μπορεί να γίνει μόνο με τη διενέργεια ειδικών εξετάσεων που αναλύουν μικρά μόρια στο αίμα. Ανιχνεύονται μεταβολικές διαταραχές που συνδέονται με την πορεία και την εκδήλωση της θυρεοειδίτιδας Χασιμότο. Η μεταβολική κατάσταση ενός ατόμου είναι ο κύριος παράγοντας κινδύνου εκδήλωσης της νόσου[15][16][17].

Το είδος των αναλύσεων δεν είναι συγκρίσιμο με τις κοινές εργαστηριακές εξετάσεις. Πρόκειται για υψηλά εξειδικευμένες εξετάσεις, που διενεργούνται σελιγότερα από 10 εργαστήρια παγκοσμίως με πολύ υψηλά στάνταρ. 

Στην Ελλάδα διενεργούνται αποκλειστικά στην κλινική μας. 

Οι συγκεκριμένες εξετάσεις ονομάζονται μεταβολομικές αναλύσεις. Μετράνε πολύ μικρά μόρια που συμμετέχουν στις χημικές αντιδράσεις του οργανισμού. Το πλεονέκτημά τους είναι ότι καταγράφουν τις ακριβείς ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές, καθιστώντας έτσι αποτελεσματική την αντιμετώπιση αυτοάνοσων και χρόνιων νοσημάτων.

Δείκτες που Ανιχνεύονται μέσω της Εξέτασης Metabolomic Analysis®

Οι μεταβολομικές αναλύσεις εντοπίζουν μεταβολικές διαταραχές που προωθούν την ανάπτυξη και την εκδήλωση της νόσου Hashimoto και αφορούν:

  • Σε ελλείψεις μικροθρεπτικών συστατικών: ελλείψεις σε βιταμίνη D, βιταμίνη C, σελήνιο, ψευδάργυρο, αντιοξειδωτικά και ωμέγα-3 συνδέονται με επιδείνωση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος, της εμφάνισης φλεγμονής και της κατάστασης της υγείας ασθενών με Hashimoto
     
  • Στην παραγωγή ενέργειας στα μιτοχόνδρια (οργανίδια όπου παράγεται ενέργεια στα κύτταρα): η μιτοχονδριακή δυσλειτουργία συνδέεται με κακή λειτουργία του θυρεοειδή αδένα και ανάπτυξη της νόσου του Χασιμότο. Η μειωμένη απόδοση των μιτοχονδρίων, οδηγεί το θυρεοειδή σε υπερ-λειτουργία και σταδιακή έκπτωση της λειτουργίας του[22][23][24].
     
  • Σε δυσχέρεια στο μεταβολισμό των απλών ζαχάρων: κατανάλωση απλών ζαχάρων μεγαλύτερη από αυτή που μπορεί να μεταβολίσει ο κάθε οργανισμός, πυροδοτεί φλεγμονές και είναι σημαντικός δείκτης για την πορεία της νόσου[25].
     
  • Στην αντίσταση στην ινσουλίνη: η ινσουλίνη λειτουργεί ως κατασταλτικός παράγοντας στη λειτουργία του θυρεοειδή αδένα. Αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης διαταράσσουν επίσης τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, επιδεινώνουν την αυτοανοσία και επιταχύνουν την καταστροφή του αδένα[16,25]
     
  • Στο μεταβολισμό των νευροδιαβιβαστών: ουσίες όπως η ντοπαμίνη, η σεροτονίνη και η αδρεναλίνη μεταβιβάζουν μηνύματα μεταξύ των κυττάρων και ρυθμίζουν τη λειτουργία του νευρικού και ορμονικού συστήματος. Οι μεταβολομικές αναλύσεις παρέχουν ακριβή εικόνα για την έκκριση των συγκεκριμένων νευροδιαβιβαστών[26][27].
     
  • Στο μεταβολισμό των λιπαρών οξέων: η σχέση μεταξύ ωμέγα-3 και ωμέγα-6 λιπαρών είναι σημαντικός δείκτης για την ικανότητα του οργανισμού να διαχειρίζεται τις φλεγμονές, ενώ παράλληλα παίζουν κεντρικό ρόλο στην ρύθμιση της φυσιολογικής απόκρισης του ανοσοποιητικού συστήματος[28].
     
  • Στην κατάσταση της μικροβιακής χλωρίδας του οργανισμού: αλλοίωση του μικροβιώματος συνδέεται με επιδείνωση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος και της ικανότητας του να ξεχωρίζει μεταξύ των δικών του ιστών και εξωγενών στοιχείων, όπως παθογόνα μικρόβια και ιοί[26,27].
     

Η σύγχρονη αντιμετώπιση της νόσου του Χασιμότο επικεντρώνεται στην αποκατάσταση των παραπάνω διαταραχών, με τον εντοπισμό και τη διόρθωση των ελλείψεων και των μεταβολικών διαταραχών που οδήγησαν στην ανάπτυξη της νόσου, ώστε να διατηρηθεί η βέλτιστη μεταβολική κατάσταση του οργανισμού[15,17,26-28].

Με βάση την κλινική μας εμπειρία στους ασθενείς με νόσο του Χασιμότο, ιατρικές παρεμβάσεις σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μεταβολομικών αναλύσεων επιφέρουν:

  • Βελτίωση της πορείας της νόσου, με αναχαίτιση της περαιτέρω καταστροφής του θυρεοειδή αδένα.
     
  • Διατήρηση και ενίσχυση της εναπομείνασας λειτουργίας του θυροειδή αδένα, η οποία επιτρέπει στον οργανισμό να προσαρμόζεται μεταβολικά στις συνεχείς αλλαγές που απαιτούνται από τις ανάγκες της καθημερινότητας, επιτρέποντας μια πολύ καλή ποιότητα ζωής.
     
  • Σταδιακή μείωση των επιπέδων των αυτο-αντισωμάτων.
     
  • Μείωση του αισθήματος κόπωσης και αύξηση των επιπέδων ενέργειας.
     
  • Βελτίωση της διάθεσης και μείωση των έντονων συναισθηματικών μεταπτώσεων, λόγω της κακής λειτουργίας του αδένα. 
     
  • Μείωση του κινδύνου βλάβης σε άλλα όργανα και εκδήλωσης επιπρόσθετου αυτοάνοσου νοσήματος.
     
  • Βελτίωση του μεταβολισμού και επίτευξη φυσιολογικού σωματικού βάρους.
     
  • Βελτίωση της ανταπόκρισης στη φαρμακευτική αγωγή.

Συνήθως απαιτούνται 6-8 μήνες για την επίτευξη μιας σημαντικής αλλαγής, ένα έτος για να σταθεροποιηθεί ο οργανισμός σε ένα καλύτερο επίπεδο λειτουργίας και δύο χρόνια για την επίτευξη των βέλτιστων αποτελεσμάτων.

Καθώς διορθώνονται οι αποκλίσεις από την ιδανική κατάσταση λειτουργίας, το σώμα ενεργοποιεί και πάλι τις φυσιολογικές μεταβολικές διεργασίες και εμφανίζει διαφορετικές ανάγκες.

Αλλαγές προκύπτουν ταυτόχρονα σε πολλαπλά μεταβολικά μονοπάτια του οργανισμού με την έναρξη της αγωγής. Αυτές, είναι ζωτικής σημασίας να εντοπιστούν και να διαχειριστούν κατάλληλα, ώστε να συνεχιστεί η διαδικασία αποκατάστασης. Σε διαφορετική περίπτωση, οι διαδικασίες αποκατάστασης του οργανισμού δεν προχωρούν, καθυστερώντας σημαντικά τη βελτίωση της υγείας.   

Μέσα από την κλινική μας εμπειρία έχουμε διαπιστώσει ότι η διόρθωση ελλείψεων του οργανισμού σε βιταμίνες και άλλα στοιχεία, η αποκατάσταση του μεταβολισμού και η ρύθμιση του βάρους σε φυσιολογικά επίπεδα, αλλάζουν ριζικά την πορεία της νόσου του Hashimoto προς το καλύτερο και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των ασθενών, από μια εικόνα σταθερής επιδείνωσης, σε μια σταθερής βελτίωσης.

Είναι ζωτικής σημασίας η ταχύτερη δυνατή παρέμβαση για την αποκατάσταση των παραπάνω, με στόχο την αναστολή της εξέλιξης της νόσου.

www.drtsoukalas.com