Η επιλογή των υποκείμενων υλικών για τις αχλαδιές είναι πιο περιορισμένη από ό,τι για τις μήλες, γεγονός που αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι οι αχλαδιές δεν είναι τόσο σημαντικές εμπορικά όσο οι μήλες. Ενώ τα υποκείμενα για τα μήλα και τα δαμάσκηνα προέρχονται από στενά συγγενικά είδη Malus και Prunus αντίστοιχα, η κατάσταση με τα υποκείμενα αχλαδιών είναι πιο ασυνήθιστη.
Τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα υποκείμενα για αχλάδια στην Ευρώπη δεν προέρχονται από άλλο είδος αχλαδιού, αλλά από ένα εντελώς διαφορετικό είδος – Κυδώνι ( Cydonia oblonga).
Ωστόσο, όπως είναι προφανές από το σχήμα του καρπού, εξακολουθεί να υπάρχει μια στενή σχέση μεταξύ των κυδωνιών και των αχλαδιών, πράγμα που σημαίνει ότι τα υπολείμματα αχλαδιών μπορούν να εμβολιαστούν με επιτυχία σε υποκείμενα κυδωνιών.
Τα κυδώνια τείνουν να είναι μικρότερα δέντρα από τις αχλαδιές, και τα υποκείμενα κυδωνιών ενθαρρύνουν επίσης την πρωιμότητα, με άλλα λόγια το δέντρο που προκύπτει καρποφορεί σε πρώιμο στάδιο της ζωής του από μια αχλαδιά στις δικές της ρίζες, συνήθως μέσα σε 3-5 χρόνια.
Μια παρενέργεια της πιο μακρινής σχέσης μεταξύ των ειδών αχλαδιών και των υποκείμενων κυδωνιών είναι ότι δεν είναι συμβατές όλες οι ποικιλίες αχλαδιών. Όπου συμβαίνει αυτό, πρέπει να χρησιμοποιηθεί ένα “inter-stock” ή “interstem” και το δέντρο που προκύπτει αποτελείται από τρία μέρη – το υποκείμενο κυδώνι, το inter-stock (που είναι συχνά μια ποικιλία αχλαδιών όπως το Doyenne du Comice που έχει καλή συμβατότητα με κυδώνι) και στη συνέχεια η καρποφόρα ποικιλία. Ωστόσο, πιστεύεται ότι η ελαφρά ασυμβατότητα με το κυδώνι είναι επίσης σημαντική για τον έλεγχο του μεγέθους και την πρωιμότητα που προκαλούν αυτά τα υποκείμενα.
Στη Βόρεια Αμερική, η πιο δημοφιλής σειρά rootstock βασίζεται στη διασταύρωση δύο ποικιλιών αχλαδιών, Old Home και Farmingdale. Διαφορετικές μορφές έχουν διαφορετικό σφρίγος, αλλά όλες έχουν καλή αντοχή στο κρύο και αντίσταση στις φλόγες, που είναι σημαντικά χαρακτηριστικά στο κλίμα των ΗΠΑ. Καθώς προέρχονται από Pyrus , αυτά τα υποκείμενα “OHxF” δεν έχουν την λανθάνουσα ασυμβατότητα μεταξύ αχλαδιού και κυδωνιού που είναι εγγενής στα υποκείμενα που προέρχονται από κυδώνι.
Αν και τα αχλάδια δεν μπορούν να εμβολιαστούν σε υποκείμενα μήλων, ορισμένες ποικιλίες αχλαδιών μπορούν να εμβολιαστούν σε υποκείμενο μήλου μέσω ενός ενδιάμεσου στελέχους της ποικιλίας μήλων που είναι γνωστή ως Winter Banana, η οποία φαίνεται να έχει κάποια συμβατότητα με τα αχλάδια.
Ίσως ακόμη πιο περίεργο, είναι δυνατό να εμβολιαστούν τα μοσχεύματα αχλαδιού απευθείας σε ρίζες κράταιγου ( Crataegus ), αντανακλώντας το γεγονός ότι τα αχλάδια και οι κράταιγοι είναι και τα δύο μέλη της οικογένειας των τριαντάφυλλων (Rosaceae), όπως και τα μήλα, τα δαμάσκηνα και τα κεράσια. Ωστόσο, τα υποκείμενα του κράταιγου δεν είναι πραγματικά κατάλληλα για αχλαδιές που χρησιμοποιούνται σε καταστάσεις κήπου.
Κυδώνι Γ
Οι αχλαδιές που εμβολιάζονται στο υποκείμενο Quince C παράγουν τις μικρότερες αχλαδιές. Το ύψος μετά από 5-10 χρόνια θα είναι περίπου 8 πόδια – 10 πόδια περίπου.
Κυδώνι Α
Τα αχλάδια εμβολιασμένα στο υποκείμενο Quince A παράγουν δέντρα με ύψος μετά από 5-10 χρόνια 10ft-14ft περίπου – με άλλα λόγια μεγαλύτερα από την ίδια ποικιλία στο Quince C αλλά όχι δραματικά. Μπορεί να θεωρηθεί περίπου ισοδύναμο με το υποκείμενο μήλου MM106.
Το κυδώνι Α δεν είναι τόσο ανθεκτικό στο πυρίμαχο όπως τα υποκείμενα της σειράς OH, αλλά μπορεί ακόμα να είναι επιτυχημένο σε περιοχές με πυρίμαχο υπό την προϋπόθεση ότι επιλέγετε μια ανθεκτική ποικιλία γλοιών – και έχει το πλεονέκτημα ότι είναι πιο πρώιμο και λιγότερο ζωηρό.
OHxF 333
Παρόλο που τα υποκείμενα Quince A και C χρησιμοποιούνται ευρέως, δεν έχουν την αντίσταση στην πυρκαγιά που είναι τόσο σημαντική σε ορισμένες περιοχές της Βόρειας Αμερικής. Διασταυρώσεις δύο ανθεκτικών ποικιλιών αχλαδιών – Old Home και Farthingdale – έχουν προσφέρει μια σειρά από υποκείμενα που παρέχουν καλύτερη αντίσταση στην πυρκαγιά.
Σε αυτή τη μορφή “33” παράγει ένα ημι-ζωηρό δέντρο με περίπου το ίδιο μέγεθος με το Κυδώνι Α, και περίπου το μισό ύψος ενός δενδρυλλίου αχλαδιάς. Είναι δημοφιλές στον Βορειοδυτικό Ειρηνικό των ΗΠΑ, αλλά λιγότερο στις ανατολικές περιοχές που καλλιεργούνται αχλαδιές.
ΠυροΝάνος
Παράγει ένα δέντρο κάπως μεγαλύτερο από το Κυδώνι Α, και ίσως το 50% – 70% του μεγέθους μιας αχλαδιάς, περίπου 14 πόδια-18 πόδια. Το PyroDwarf είναι μια καλή εναλλακτική λύση στα υποκείμενα δενδρυλλίων, καθώς παράγει μεγάλα ελκυστικά δέντρα τα οποία ωστόσο αρχίζουν να γεννούν αρκετά νεαρά, συνήθως μετά από 3-4 χρόνια.
Όντας Pyrus προέλευσης, δεν υπάρχουν προβλήματα ασυμβατότητας μοσχεύματος με αυτό το υποκείμενο. Το PyroDwarf είναι σε θέση να ανέχεται καλύτερα εδάφη κιμωλίας/αλκαλικά από τα υποκείμενα που προέρχονται από κυδώνι. Το PyroDwarf αναπτύχθηκε από μια διασταύρωση μεταξύ των ποικιλιών αχλαδιών Old Home και Louise Bonne, αλλά έχει κληρονομήσει μόνο κάποια από την αντίσταση του πρώτου στο φλόγα.
OHxF 87
Σε αυτή τη μορφή “87” παράγει ένα ημι-ζωηρό δέντρο περίπου του ίδιου μεγέθους με το PyroDwarf, και περίπου τα δύο τρίτα του ύψους μιας αχλαδιάς. Έχει καλή χειμωνιάτικη σκληρότητα και αντοχή στη φθορά, και είναι ευρέως φυτεμένο.
OHxF 97
Σε αυτή τη μορφή “97” παράγει ένα δέντρο πλήρους μεγέθους περίπου 20 πόδια.
Pyrus communis
Το υποκείμενο Pyrus χρησιμοποιείται για την παραγωγή μεγάλων δειγμάτων αχλαδιών. Αυτό είναι βασικά ένα δενδρύλλιο αχλαδιάς και ως εκ τούτου είναι το ισοδύναμο της καλλιέργειας μιας αχλαδιάς στις δικές της ρίζες. Είναι συμβατό με όλες τις ευρωπαϊκές ποικιλίες αχλαδιών και τελικά παράγει ένα πολύ μεγάλο δέντρο – πολύ πάνω από 6 m / 20 πόδια, και συνήθως πολύ μακρόβιο. Μπορεί να καλλιεργηθεί στα περισσότερα εδάφη και είναι ανεκτικό στην κιμωλία.
Pyrus betulaefolia
Αυτό το είδος αχλαδιού, γνωστό ως αχλάδι με φύλλα σημύδας, κατάγεται από την Κίνα και το Θιβέτ. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υποκείμενο για ασιατικές ποικιλίες αχλαδιών ( Pyrus pyrifolia ) και παράγει ένα δέντρο πλήρους μεγέθους. Το κύριο πλεονέκτημά του είναι ότι είναι πολύ πιο ανθεκτικό στην πυρκαγιά από τα υποκείμενα ασιατικών ή ευρωπαϊκών ειδών αχλαδιών.
. ){kind=link}