mεγάλο σχολείο ή ζωή, ατελείωτο. Μαθήματα πολλά χωρίς απολυτήρια και διπλώματα. Στα εύκολα, στα δύσκολα – παρουσίες, απουσίες.
Μαθήματα που δώσαμε και περάσαμε. Και άλλα τόσα όπου κοπήκαμε. Του ιδεαλισμού και της ακαμψίας των πρώτων τάξεων και της ωριμότητας και συγκαταβατικότητα των τελευταίων.
Απροειδοποίητα που αιφνιδιάζουν και προγραμματισμένα που σε αγχώνουν πολύ καιρό. Το πώς αντιδράμε, επηρεάζει την εξέλιξή μας. Το πώς βλέπουμε και αξιολογούμε τις δοκιμασίες, καθορίζει την προσωπικότητά μας, την χτίζει. Το πώς επιλέγουμε να διορθώσουμε τα λάθη μας, δείχνει την πίστη και την αποφασιστικότητα μας. Και η έλλειψη λαθών μερικές φορές κρύβει παγίδες στον δρόμο της γνώσης.
Οι έλεγχοι που ανταμείβουν τις προσπάθειες ή δείχνουν ότι δεν προσπαθήσαμε αρκετά. Ο υπολογισμός στο κάθε τέλος της τάξης και οι αποφάσεις που παίρνουμε πριν προχωρήσουμε στο επόμενο επίπεδο.
Η ζωή σπέρνει τα διαγωνίσματα.
Ο χρόνος μοιράζει τους ελέγχους.
Η συνείδηση και η θέληση διορθώνουν τους βαθμούς.
Τις παρουσιάσεις και τις απουσίες καταγραφεί η μνήμη.
Η πίστη συνεχίζει την εξέλιξη. Την ατελείωτη. Χωρίς απολυτήρια και διπλώματα.