Πριν μερικά χρόνια στις 5 Νοεμβρίου του 2017 ο γιος του Γεωργίου Σόρος, Αλέξανδρος Σόρος, έδωσε στο ινστιτούτο ανθρωπιστικών σπουδών στη Βιέννη διάλεξη με θέμα: «Η Τυραννία της Ελλάδας πάνω στην Γερμανία».
Το υλικό το πήρε από ένα ξεχασμένο βιβλίο μιας βρετανίδας φιλολόγου, της Ελίζας Μάριαν Μπάτλερ, που το 1935 έγραψε ένα βιβλίο με τον ίδιο τίτλο.Στην ομιλία του ο γιος του Σόρος κατηγόρησε τους Γερμανούς ότι η αγάπη που έδειξαν και δείχνουν στον Ελληνικό πολιτισμό είναι υπεύθυνη για τα δεινά τους, όλα αυτά που έπαθαν στους δύο παγκόσμιους πολέμους.
Ανέφερε επί λέξει ότι: «επηρεάστηκαν πολύ απ’τον Ελληνικό ιδεαλισμό και έγιναν «ρομαντικοί ιδεολόγοι» έτοιμοι να παλέψουν με κάθε θηρίο, πραγματικό η φανταστικό. Οι καταστροφές της Γερμανίας οφείλονται στους Έλληνες και στο Ελληνικό πνεύμα. Στα δήθεν υψηλά φρονήματα που σας δίδαξαν οι Έλληνες.Όλα τα οδυνηρά λάθη του γερμανικού λαού προκλήθηκαν από το δηλητήριο που πήρατε από τους Έλληνες».
Η Γερμανία έχει «υπερβολική έκθεση στην αρχαία ελληνική λογοτεχνία και την τέχνη. Το αποτέλεσμα ήταν ότι το γερμανικό μυαλό είχε υποκύψει στην “τυραννία ενός ιδανικού”.
Η γερμανική λατρεία της αρχαίας Ελλάδας ενθάρρυνε τους Ναζί να ξανακάνουν την Ευρώπη στην εικόνα τους».
«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.
Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.
Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικό ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του. Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ’ αυτούς.Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους
οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες
Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα».
