Ουρολοίμωξη: Η «πάθηση του καλοκαιριού» και πώς θα την αντιμετωπίσουμε

Αρχικά θα πρέπει να διευκρινιστεί πως με τον όρο «ουρολοίμωξη» περιγράφουμε όλες τις μολύνσεις του ουροποιητικού συστήματος από μικροοργανισμούς (ιούς, μύκητες και βακτήρια).
Αρχικά θα πρέπει να διευκρινιστεί πως με τον όρο «ουρολοίμωξη» περιγράφουμε όλες τις μολύνσεις του ουροποιητικού συστήματος από μικροοργανισμούς (ιούς, μύκητες και βακτήρια).

Ένας από τους πιο συχνούς «μπελάδες» του καλοκαιριού είναι η ουρολοίμωξη, μια παθολογική κατάσταση που προσβάλλει κυρίως τις γυναίκες, εμφανίζεται όμως και στους άντρες.

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων – περί το 90% – οφείλεται στο βακτήριο E. Coli, το οποίο προκαλεί φλεγμονή στην ουροδόχο κύστη και στην ουρήθρα, με επώδυνα συμπτώματα για τον ασθενή. Οι έρευνες δείχνουν ότι μία στις δύο γυναίκες θα εμφανίσει ουρολοίμωξη τουλάχιστον μία φορά στη ζωή της, ενώ το 20-30% των γυναικών αυτών εμφανίζει και υποτροπή. Οι ασθενείς αναφέρουν πως από τα πρώτα συμπτώματα μιας ουρολοίμωξης είναι ο ξαφνικός πόνος χαμηλά στην κοιλιά κατά τη διάρκεια της ούρησης, το αίσθημα καύσου, η συχνουρία, τα θολά ή σκούρα ούρα με δυσάρεστη οσμή και η επιτακτικότητα με μικρή ποσότητα ούρων.

Πώς εμφανίζεται η ουρολοίμωξη

Αρχικά θα πρέπει να διευκρινιστεί πως με τον όρο «ουρολοίμωξη» περιγράφουμε όλες τις μολύνσεις του ουροποιητικού συστήματος από μικροοργανισμούς (ιούς, μύκητες και βακτήρια). Ειδικά το καλοκαίρι, αυτοί οι μικροοργανισμοί ευνοούνται από τη ζέστη και την υγρασία, ενώ εντοπίζονται σε μέρη όπως οι πισίνες, οι αμμουδιές και τα αποδυτήρια. Η εφίδρωση του οργανισμού που οδηγεί σε αφυδάτωση και μειωμένη παραγωγή ούρων, αλλά και η κατακράτηση ούρων επί ώρες προς αποφυγήν χρήσης δημόσιας τουαλέτας δημιουργούν επίσης ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη μικροβίων. Αν και ο ανθρώπινος οργανισμός διαθέτει μηχανισμούς για την αποτροπή μιας ουρολοίμωξης, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες, σε συνδυασμό με τα υψηλά ποσοστά υγρασίας, ουσιαστικά εξουδετερώνουν τις άμυνες αυτές και καθιστούν τον ανθρώπινο οργανισμό ευάλωτο στην ανάπτυξη μικροβίων.

Την ίδια ώρα έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχουν συγκεκριμένοι παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες εκδήλωσης ουρολοίμωξης και αυτοί είναι: η κακή υγιεινή, οι σεξουαλικές σχέσεις, οι περίοδοι έντονου στρες, κόπωσης και πίεσης, τα στενά εσώρουχα, η εγκυμοσύνη, ο διαβήτης, η εμμηνόπαυση, το διάστημα πριν και μετά την έμμηνο ρύση, η χαμηλή πρόσληψη υγρών, η κατακράτηση ούρων, η χρόνια δυσκοιλιότητα και η χρόνια κατάκλιση.

Πρέπει να επισημάνουμε ότι οι υποτροπιάζουσες κυστίτιδες ταλαιπωρούν πολύ συχνά τις γυναίκες, με το 10-20% αυτών, να προσβάλλονται από περισσότερες από μια κυστίτιδες ετησίως. Όταν μία ουρολοίμωξη είναι «υποτροπιάζουσα», τότε τα συμπτώματά της επανεμφανίζονται μετά την πλήρη κλινική αποδρομή ενός προηγούμενου επεισοδίου και παρά τη λήψη θεραπείας, περισσότερες από τρεις φορές στους προηγούμενους 12 μήνες ή περισσότερα από δύο επεισόδια στο τελευταίο εξάμηνο.

Πώς αντιμετωπίζεται η ουρολοίμωξη

Γενικά μέτρα, αντιμικροβιακή αγωγή, αλλά και φυτικά προϊόντα όπως το Cranberry, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αποτελεσματική αντιμετώπιση μιας ουρολοίμωξης και την ανακούφιση του ασθενή. Η λήψη άφθονων υγρών καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, η άμεση ούρηση σε καθιστή θέση με την εκδήλωση επιθυμίας, η ούρηση αμέσως μετά τη σεξουαλική επαφή και φυσικά ο σχολαστικός καθαρισμός της γεννητικής περιοχής ώστε να επανέλθει η εξαιρετική υγιεινή είναι τα πρώτα, γενικά μέτρα που λαμβάνουν οι ασθενείς. Σε πολλές περιπτώσεις ουρολοιμώξεων όμως, ο γιατρός μπορεί να συστήσει και ειδική αντιμικροβιακή αγωγή, που χορηγείται βάσει αντιβιογράμματος.