Υπάρχει μια μεγάλη τάση των ανθρώπων πλέον να αντιστέκονται στο βρυχηθμό της σύγχρονης ζωής.
Tο «soundtrack της σύγχρονης ζωής» πλησιάζει στο κρεσέντο, από το βρυχηθμό της κίνησης και τους φυσητήρες φύλλων μέχρι τα smartphone που μεταδίδουν video όλο το εικοσιτετράωρο. Αυτή η συντριπτική κακοφωνία έχει κάνει πολλούς ανθρώπους να ψάχνουν για ένα όλο και πιο άπιαστο ηχητικό τοπίο: την ησυχία.
Δεν είμαστε συνδεδεμένοι με την ποσότητα του θορύβου που βιώνουμε ή την υπερδιέγερση, hυπερβολική έκθεση στην ηχορύπανση—ιδιαίτερα ήχοι άνω των 85 ντεσιμπέλ, περίπου όσο ένα δυνατό εστιατόριο—μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια ακοής, υψηλή αρτηριακή πίεση, στρες και αϋπνία. Έτσι πολλοί από εμάς αναζητούν τη σιωπή και την ηρεμία του σπιτιού.
Μια ήσυχη αντικουλτούρα
Λίγες τάσεις έχουν δείξει την αυξανόμενη αναζήτηση για ησυχία, ιδιαίτερα μεταξύ των νεότερων γενιών, όπως το σιωπηλό περπάτημα, ένα φαινόμενο που έγινε viral στο TikTok καθώς οι δημιουργοί ενθουσιάζονταν για την αξία της βόλτας χωρίς περισπασμούς—χωρίς podcast, μουσική ή τηλεφωνήματα. Μερικοί άνθρωποι που αναζητούν ησυχία επιδιώκουν πιο δραστικά μέτρα μέσω πολυήμερων σιωπηλών διαλογισμών.
Άλλοι τρόποι αναζήτησης της σιωπής θα μπορούσε να είναι τόσο απλό όσο να κάθεσαι σε ένα πάρκο, μουσείο ή βιβλιοθήκη χωρίς τεχνολογία για 10 λεπτά, ή να συμμετάσχεις σε ένα μάθημα διαλογισμού ή γιόγκα. Ανεξάρτητα από την πρακτική, ο χρόνος ησυχίας δεν σημαίνει απαραίτητα απομόνωση. «Βρισκόμαστε σε μια πανδημία αποσύνδεσης και μοναξιάς», λέει η ψυχολόγος Olga Lehmann στο National Geographic.
Κοινωνικοποίηση στη σιωπή
Ευτυχώς, πολλοί άνθρωποι που αναζητούν ησυχία συνδυάζουν τη σιωπή με την κοινωνικοποίηση. Στο Peace in the Wild με έδρα τη Γεωργία, έχουν μετατρέψει την πεζοπορία χωρίς ομιλία σε μια διαλογιστική ομαδική δραστηριότητα.
Το Silent Book Club, το οποίο συγκεντρώνει τους αναγνώστες για να διαβάσουν για μια ώρα χωρίς κουβέντα, έχει πρόσφατα αυξηθεί σε δημοτικότητα χάρη σε υποκοινότητες κοινωνικών μέσων όπως το BookTok και το Bookstagram. «Την ονομάζουμε την εσωστρεφή ευτυχισμένη ώρα», λέει ο Guinevere de la Mare, συνιδρυτής της ομάδας, η οποία έχει πάνω από 1.000 κεφάλαια σε 50 χώρες. «Οι σιωπηλές λέσχες βιβλίου απογειώθηκαν ως ένας τρόπος για να αλληλεπιδράσετε ξανά με την ανθρωπότητα μετά την πανδημία». Στην Ιαπωνία αποδεικνύεται πως τα θορυβώδη καφέ δεν χρειάζεται να είναι ο κανόνας. Το Shojo είναι ένα ήσυχο καφέ στην Οσάκα, και διευθύνεται σε μεγάλο βαθμό από κωφά ή άτομα με προβλήματα ακοής. Ο χώρος δημιουργεί μια ήρεμη ατμόσφαιρα χωρίς φλυαρίες, οι θαμώνες χρησιμοποιούν νοηματική γλώσσα, και γραπτώς.
Βελτίωση των ηχοτοπίων της πόλης
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ονόμασε την ηχορύπανση ως κορυφαίο περιβαλλοντικό έναυσμα για ζητήματα υγείας, με κορυφαία μόνο την ατμοσφαιρική ρύπανση – γεγονός που δεν προκαλεί έκπληξη δεδομένου ότι οι κάτοικοι της πόλης εκτίθενται χρόνια σε θόρυβο άνω των 85 ντεσιμπέλ. Επιπλέον, η Υπηρεσία Εθνικών Πάρκων των ΗΠΑ εκτιμά ότι η ηχορύπανση υπερδιπλασιάζεται κάθε 30 χρόνια—και αυξάνεται ταχύτερα από τον πληθυσμό της χώρας. «Το κύριο ζήτημα στις πόλεις είναι πάντα ο θόρυβος της οδικής κυκλοφορίας, γι’ αυτό πολλοί άνθρωποι προωθούν την ιδέα των ηλεκτρικών οχημάτων», λέει ο Francesco Aletta, αρχιτέκτονας, πολεοδόμος και λέκτορας στο University College του Λονδίνου. Τα EV είναι σημαντικά πιο αθόρυβα από τα αυτοκίνητα που κινούνται με ορυκτά καύσιμα σε χαμηλότερες ταχύτητες κατοικιών.
Το πράσινο μπορεί επίσης να παίξει ρόλο. Η φύτευση σειρών δέντρων σε αυτοκινητόδρομους μειώνει τον θόρυβο έως και 12 ντεσιμπέλ. Και οι ζωντανοί τοίχοι, όπως ο εξωτερικός χώρος των 30.000 φυτών σε ένα κτίριο γραφείων στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας —η μεγαλύτερη πράσινη πρόσοψη στην Ευρώπη— απορροφούν τον θόρυβο ελαχιστοποιώντας τη αστική ζέστη.
Μια τεχνολογία που προβλέπει ο Aletta και θα συνεχίσει το αίτημα της κοινωνίας για ησυχία είναι οι φορητές συσκευές, όπως τα Apple Watches, που προειδοποιούν τους χρήστες για τα επίπεδα περιβαλλοντικού θορύβου. «Τη στιγμή που αρχίζεις να παρακολουθείς και να συνειδητοποιείς, αναλαμβάνεις δράση», λέει, σημειώνοντας την πρόσφατη πρόοδο, όπως η Ουαλία ψήφισε νόμο για την προστασία των ηχοτοπίων παράλληλα με τον καθαρό αέρα, κάτι που του δίνει ελπίδα. «Θεωρώ αυτού του είδους τις πολιτικές και αυτά τα νέα νομοθετήματα ως ένα καλό μήνυμα ότι η παλίρροια αλλάζει».
