Οι προληπτικοί έχουν την τιμητική τους σήμερα, Παρασκευή και 13! Η «γρουσούζικη» μέρα έχει πολλά «όχι» και «μη», καθώς θεωρείται ότι φέρνει κακή τύχη και γρουσουζιά.
Μάλιστα, σε πολλές χώρες του κόσμου έχει δημιουργηθεί και ειδικός όρος για τον φόβο της «καταραμένης» αυτής ημέρας, ο οποίος και βασίζεται στις ελληνικές αντίστοιχες λέξεις και είναι ο «paraskavedekatriaphobia».
Ωστόσο, πόσοι γνωρίζουν την προέλευση της … φοβίας για την συγκεκριμένη ημέρα και γιατί υπάρχει ένα σκοτεινό υπόβαθρο γύρω από τον αριθμό 13; Επίσης, δείτε γιατί το 2020 θεωρείται γρουσούζικος χρόνος;
Όμως, γιατί η Παρασκευή και 13 είναι μια αρνητική μέρα; Διότι, την Παρασκευή, 13 Οκτωβρίου του 1307, δηλαδή πριν από 711 χρόνια, ο βασιλιάς της Γαλλίας, ο Φίλιππος ο Τέταρτος, ο επονομαζόμενος «Ωραίος», σε συνεργασία με τον Πάπα Κλήμη τον Ε’, εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου αιφνίδια και μαζική σφαγή εναντίον του Τάγματος των Ναϊτών Ιπποτών, που είχε την έδρα του στην Ιερουσαλήμ.
Στρατιώτες του Γάλλου βασιλιά χωρίς καμιά προειδοποίηση συνέλαβαν, βασάνισαν και εξολόθρευσαν εκατοντάδες ιππότες, μεταξύ των οποίων και το Μεγάλο Μάγιστρο του Τάγματος, τον Ζακ ντε Μολέ. Αυτός, ένας από τους ισχυρότερους άντρες της εποχής του, πέθανε στην πυρά 7 χρόνια αργότερα, στο Παρίσι, σε μια νησίδα στο Σηκουάνα, ενώπιον του Φιλίππου.
Βέβαια, ο βασιλιάς και ο Πάπας δεν παρέλειψαν να δημεύσουν την τεράστια περιουσία του Τάγματος των Ναϊτών, κινητή και ακίνητη – μιλάμε για αμύθητα πλούτη και τεράστιες εκτάσεις στους Ιερούς Τόπους αλλά και στην Ευρώπη.
Ο αριθμός 13 αποτελούσε πάντα ένα «γρουσούζικο» μέγεθος. Ενώ το 12 συμβολίζει την πληρότητα του κόσμου, το 13 σηματοδοτεί την διάλυση του. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ακόμα και στην χριστιανική παράδοση, στον Μυστικό Δείπνο, ο 13ος καλεσμένος ήταν ο Ιούδας, ενώ η ημέρα που σταυρώθηκε ο Ιησούς, η Παρασκευή.
Ωστόσο, στις λαϊκές παραδόσεις της Ελλάδας και της Ισπανίας, «καταραμένη» μέρα θεωρείται η Τρίτη και όχι η Παρασκευή, όταν το ημερολόγιο δείχνει 13. Ειδικότερα για την Ελλάδα, η σύμπτωση αυτή έχει συνδεθεί με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης.
Στον αγγλοσαξονικό κόσμο, η μέρα αυτή έχει συνδεθεί και με αυτό που οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι ονομάζουν «ημέρα του κρεμασμένου», καθώς η Παρασκευή ήταν η μέρα που απαγχόνιζαν τους θανατοποινίτες.
Ατυχία και 13
Η προέλευση της φοβίας για τον αριθμό 13, μπορεί να τοποθετηθεί και πολύ πιο πίσω στο χρονικό πλαίσιο. Συγκεκριμένα, ορισμένοι θεωρούν ότι ο Ιούδας Ισκαριώτης έκατσε στην 13η θέση στο τραπέζι του τελευταίου δείπνου.
Μαζί με τον Ιησού, υπήρχαν 12 μαθητές σε αυτό το γεύμα. Ακόμα και αν δεν υπάρχει άμεση σύνδεση ότι ο Ιούδας έκατσε στη 13η θέση, ο αριθμός των επισκεπτών στο Μυστικό Δείπνο και η σημασία που είχε η θρησκεία στη ζωή των ανθρώπων, ήταν αρκετά για να εδραιωθεί η ιδέα του 13 ως άτυχος αριθμός σε δυτικούς πολιτισμούς.
Σημερινά πιστεύω
Ωστόσο, μια αμερικανική ομάδα προσπάθησε να απομυθοποιήσει αυτά τα πιστεύω που περιβάλλονται γύρω από τον αριθμό 13. Συγκεκριμένα, η «Λέσχη των 13» συνεδρίασε για πρώτη φορά στις 13 Σεπτεμβρίου 1881, αποφασισμένοι να αποδείξουν τη θεωρία τους ότι δεν υπήρχε τίποτα κακό με τον αριθμό.
Με αυτή τη λογική λοιπόν, η ομάδα συνεδρίαζε κάθε μήνα στις 13 όπου έσπαζαν καθρέφτες, πετούσαν αλάτι και περνούσαν κάτω από σκάλες. Όλα αυτά τα έκαναν καταγράφοντάς τα ενώ σημείωναν τον τρόπο που μπορεί να πέθαιναν τα μέλη της ομάδας.
Καθώς περνούσαν τα χρόνια, η ομάδα άρχισε να μεγαλώνει γιατί είχε κινήσει το ενδιαφέρον πολλών ανθρώπων, φτάνοντας να έχει 400 μέλη, ανάμεσά τους ήταν και πρόεδροι των ΗΠΑ, όπως αναφέρει η Independent.
Λίγο αργότερα, το 1907, ένας εκκεντρικός χρηματιστής ο Τόμας Λάουσον (Tomas Lawson) δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο Παρασκευή και 13. Το βιβλίο έσπασε τα ταμεία και το 1916 μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη. Τελικά, ο μύθος φαίνεται να έσπασε καθώς ο τίτλος έφερε μεγάλη επιτυχία στο Χόλυγουντ.
Υπήρξαν πολλές μελέτες κατά το πέρασμα του χρόνου πάνω στην ημερομηνία. Το 1993 το βρετανικό περιοδικό επιστήμης ισχυρίστηκε ότι υπήρχε μια ελάχιστη αύξηση τραυματισμών την Παρασκευή και 13. Τον ισχυρισμό αυτό διέψευσε μια έρευνα από ολλανδούς επιστήμονες.
