Οι κυρώσεις ευεργέτησαν την Ρωσία και ισοπεδώνουν τις δυτικές χώρες.
Μπορεί η Ρωσία να κατέχει το 25% της πρώην ουκρανικής επικράτειας το 2014 αλλά σε αυτή την έκταση βρίσκονται σχεδόν 20 εκατ. πληθυσμού από τα 43 εκατ. πληθυσμού που αποτελούσαν πριν την έναρξη του πολέμου τον πληθυσμό της Ουκρανίας.
Ο πληθυσμός αυτός είναι ρωσόφωνος στην συντριπτική του πλειοψηφία (90%) και αναμένεται να απορροφηθούν εύκολα από την Ρωσική Ομοσπονδία.
Από τις νότιες περιοχές του Χαρκόβου μέχρι τα δυτικά της Χερσώνας που έχουν περιέλθει υπό την ρωσική κυριαρχία (ή κατά τους Ρώσους ”απελευθερώθηκαν”), η πληθυσμιακή «ένεση» που γίνεται στη Ρωσία αντιστοιχεί σε δημογραφική αύξηση του πληθυσμού της κατά 13%!
Οι κάτοικοι της Ρωσικής Ομοσπονδίας από 143 εκατομμύρια πλέον θα ξεπερνούν τα 160 εκατομμύρια με ότι αυτό συνεπάγεται στην οικονομική και κρατική δυναμική της Ομοσπονδίας.
Ταυτόχρονα ελέγχεται το 60% των σιτοβολώνων της Ουκρανίας και το 50% του βιομηχανικού δυναμικού.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο ο πυρηνικό σταθμός της Ζαπορίζια, τον οποίο θα λειτουργεί πλέον η Ρωσία αντιστοιχεί σε ένα ποσοστό περί 23% (άλλες πηγές αναφέρουν 20% και άλλες 28%) της ενέργειας που χρειάζεται η Ουκρανία.
Μόνο ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια με μία μικρή επέκταση των μονάδων του μπορεί να ηλεκτροδοτήσει ολόκληρα τα νέα εδάφη που θα ενταχθούν στην Ρωσία.
Επίσης στη Ρωσία έχουν ενταχθεί το 80% των μεγάλων λιμένων του 2014 με την Οδησσό και ένα δευτερεύων λιμάνι δυτικά της Κριμαίας να είναι τα μοναδικά που μπορούν να εξυπηρετήσουν εμπορική κίνηση. Και αυτό για πόσο;
Άλλωστε η Μόσχα έχει ξεκαθαρίσει ότι μόλις τελειώσει με την επιχείρηση στο Ντονμπάς θα προχωρήσει δυτικά προς την Οδησσό.
Αρα η Ρωσική Ομοσπονδία έχει άμεσα σχεδόν διπλασιάσει τα έσοδά της από τα ορυκτά καύσιμα (φυσικό αέριο, πετρέλαιο, άνθρακα κ.α.), έχει σχεδόν τριπλασιάσει τα έσοδά της από τα σιτηρά και μέταλλα, όπως το νικέλιο, έχει αυξήσει τον πληθυσμό της κατά 13% και την γεωστρατηγική της θέση στην βόρεια Μαύρη Θάλασσα σε ποσοστό επί της ακτογραμμής 80% σε σχέση με τον Φεβρουάριο του 2014.
Βέβαια ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει ακόμα, αλλά ποιος μπορεί να ισχυριστεί στα σοβαρά ότι η Ρωσία θα απωλέσει ένα πόλεμο που γίνεται στα σύνορά της;
Εν τέλει οι μόνοι χαμένοι από αυτή την σύγκρουση είναι οι πολίτες της Δύσης.
Φυσικά θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι η «ελευθερία έχει κόστος και άρα πρέπει να συνεχίσουμε τον απελευθερωτικό αγώνα για λογαριασμό της Ουκρανίας».
Αν όμως το 1939 σε ένα ανάλογο ερώτημα σε ότι αφορά το αν έπρεπε να αναχαιτιστεί η γερμανική πολεμική μηχανή, ήταν αυτονόητη δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι σήμερα βρισκόμαστε με την «σωστή πλευρά της Ιστορίας» και αν στο τέλος ανακαλύψουμε πως ήμασταν με την «λάθος πλευρά της Ιστορίας», όπως συνέβη με την εκστρατεία στην Ουκρανία το 1919, τότε θα είναι πολύ αργά για δάκρυα.
pronews.gr
