Με αυτή την μέθοδο κεντρώνουμε αγριελιές ή (ήμερες για αλλαγή πικοιλίας) έως και 10 εκατοστά διάμετρο, (μπορούμε και μεγαλύτερες αλλά για καλύτερα αποτελέσματα στους μεγάλους κορμούς είναι καλύτερη η μέθοδος με καλέμι)
Προσέχουμε να ξεκουπά καλα η φλοίδα που σημαίνει οτι αρχίζουν και ”τρέχουν” οι χυμοι.
Αλλα ας τα παρουμε καλιτερα τα πραγματα απο την αρχη…
Τον τελευταιο καιρο, οι νεοι αγροτες, καταργουν τις παλιες ποικηλιες που ”κληρονομησαν” απο τους παλαιοτερους, οπως η χονδρολια, η δαφνολια, το μανακι, η κορωνεικη κλπ και ολες αυτες ”μετατρεπονται” σε ψιλολιες.
Οι λογοι πραχτικοί, διοτι με τις ψιλολιές τελειώνουν μια κι εξω το μαζεμα, ενώ πρώτα απαιτούσε χρόνο.
Την δουλια αυτη την αναλαμβανει ο ”κεντριστης” η εμβολιαστης που γνωριζει πολυ καλα τη δουλια του.
Αν θελουμε εμεις να πειραματιστουμε στις δικες μας ελιες, εγω θα εδινα καποιες συμβουλες εκ πειρας…
Aπο εργαλεια, θέλουμε ενα αλυσοπρίονο με καλα ακονισμένη αλυσιδα. Ενα κλαδευτήρι, ενα καλα ακονισμένο μαχαίρι, πριόνι, ενα σκαλιστήρι, νερο ενα δυο κουβαράκια, χαρτόνια σύρματα, σπάγγο…
Εν πρωτοις θα εχoυμε βρει τους αματολογους μας, που θα τους εχουμε σε ενα δοχειο με νερο, να μην στεγνωσουν εν οσο μπολιαζουμε.
Οι αματολογοι καλο θα ειναι να ειναι παλιοι βλαστοι μεστωμενοι, απο δενδρα ημερα και παραγωγικα, απο ”θυλικα κλαρια” η ”ποδιες” , γεματα ανθους, και οχι αρσενικα λαιμαργα.
Οι παλιοι βλαστοι μπορει να αργουνε λιγο αλλα αναπτυσσονται καλιτερα.
Κοβουμε λοιπον τους αματολογους περιπου απο 10 εως 15 εκατοστα και με ενα καταλληλο μαχαιρι κοβουμε λοξα απο το κατω μερος περιπου 3 εκατοστα .
Εχουμε πελεκυσει ενα ξερο κλαρι και λειανει στο ενα μερος γιατι θα χρειαστει να ανοιγουμε πρωτα με αυτο τον φλοιο.
Θα κοψουμε οριζοντια το δενδρο σε ενα επιθυμητο υψος, κυριως 50 εκατοστα μεχρι ενα μετρο απο το εδαφος.
Με ένα ειδικού μαχαιράκι θα καθαρίσουμε την επιφάνεια να μην εχει αγριάδες και να είναι λεία.
Επιλεγουμε 4 , 5 η και περισσοτερα ματια αναλογα την διαμετρο του δενδρου
με το ειδικο ξιλακι μας το καρφωνουμε σε καθαρο σημειο του φλοιου με την επιπεδη του επιφανεια προς τα μεσα.
Όταν χωθεί μέσα περίπου 3 εκατοστά, το βγάζουμε και βάζουμε το πελεκημένο κέντρι παλι με την επιπεδη επιφανεια προς το εσωτερικό και να εφάπτεται τέλεια με τον σκληρό ιστό του δένδρου.
Το χτυπαμε λιγο μεχρι να χωθει ολο το χαραγμενο ματι.
Η συνεχεια γινεται με δυο τροπους.
1) Εχουμε αγορασει την ειδικη παστα μπολιάσματος και με ενα πινελο αλοιφουμε ολη την κομμένη επιφάνεια και καλύπτουμε και τα κενα γυρω απο τα ματια.
2) Αν δεν έχουμε πάστα, φτιάχνουμε λάσπη από χώμα που να μην είναι ραντισμένο με φυτοφάρμακα. Καλό είναι να είναι κοσκινισμένο να μην εχει πέτρες. Με αυτο καλύπτουμε τη βάση να μην εξατμίζεται η υγρασία του δένδρου. Μετά με ενα σπάγκο η σύρμα δένουμε τον φλοιό γύρω γύρω για καλύτερη μηχανική αντοχή.
 έως και 10 εκατοστά διάμετρο, (μπορούμε και μεγαλύτερες αλλά για καλύτερα αποτελέσματα){kind=link}