Το πείραμα “Σύμπαν 25” είναι ένα από τα πιο τρομακτικά πειράματα στην ιστορία της επιστήμης

«Το πείραμα “Σύμπαν 25” είναι ένα από τα πιο τρομακτικά πειράματα στην ιστορία της επιστήμης, το οποίο, μέσω της συμπεριφοράς μιας αποικίας ποντικών, είναι μια προσπάθεια των επιστημόνων να εξηγήσουν τις ανθρώπινες κοινωνίες.

Η ιδέα του «Σύμπαντος 25» Προήλθε από τον Αμερικανό επιστήμονα John Calhoun, ο οποίος δημιούργησε έναν «ιδανικό κόσμο» στον οποίο θα ζούσαν και θα αναπαράγονταν εκατοντάδες ποντίκια.

Πιο συγκεκριμένα, ο Calhoun έχτισε τον λεγόμενο «Παράδεισο των Ποντικών», έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο όπου τα τρωκτικά είχαν Αφθονία τροφής και νερού, καθώς και έναν μεγάλο χώρο διαβίωσης.

Στην αρχή, τοποθέτησε τέσσερα ζεύγη ποντικών που σε σύντομο χρονικό διάστημα άρχισαν να αναπαράγονται, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός τους να αυξάνεται ραγδαία.

Ωστόσο, μετά από 315 ημέρες η αναπαραγωγή τους άρχισε να μειώνεται σημαντικά. Όταν ο αριθμός των τρωκτικών έφτασε τα 600, σχηματίστηκε μια ιεραρχία μεταξύ τους και στη συνέχεια εμφανίστηκαν οι λεγόμενοι “άθλιοι”. Τα μεγαλύτερα τρωκτικά άρχισαν να επιτίθενται στην ομάδα, με αποτέλεσμα πολλά αρσενικά να αρχίσουν να “καταρρέουν” ψυχολογικά.

Ως αποτέλεσμα, τα θηλυκά δεν προστατεύονταν και με τη σειρά τους έγιναν επιθετικά προς τους νέους τους.

Με την πάροδο του χρόνου, τα θηλυκά παρουσίαζαν όλο και πιο επιθετική συμπεριφορά, στοιχεία απομόνωσης και έλλειψη αναπαραγωγικής διάθεσης. Υπήρξε χαμηλό ποσοστό γεννήσεων και, ταυτόχρονα, αύξηση της θνησιμότητας σε νεότερα τρωκτικά.

Στη συνέχεια, εμφανίστηκε μια νέα κατηγορία αρσενικών τρωκτικών, τα λεγόμενα “όμορφα ποντίκια”. Αρνήθηκαν να ζευγαρώσουν με τα θηλυκά ή να “πολεμήσουν” για το χώρο τους. Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν το φαγητό και ο ύπνος. Σε ένα σημείο, τα “όμορφα αρσενικά” και τα “απομονωμένα θηλυκά” αποτελούσαν την πλειοψηφία του πληθυσμού.

Σύμφωνα με τον Calhoun, η φάση θανάτου αποτελούνταν από δύο στάδια: τον «πρώτο θάνατο» και τον «δεύτερο θάνατο». Η πρώτη φάση χαρακτηριζόταν από την απώλεια του σκοπού στη ζωή πέρα από την απλή ύπαρξη – καμία επιθυμία να ζευγαρώσει, να μεγαλώσει νέους ή να δημιουργήσει ένα ρόλο μέσα στην κοινωνία.

Με την πάροδο του χρόνου, η νεανική θνησιμότητα έφτασε το 100% και η αναπαραγωγή έφτασε στο μηδέν. Μεταξύ των απειλούμενων ποντικών, παρατηρήθηκε ομοφυλοφιλία και, ταυτόχρονα, ο κανιβαλισμός αυξήθηκε, παρά το γεγονός ότι υπήρχε άφθονο φαγητό.

Δύο χρόνια μετά την έναρξη του πειράματος, γεννήθηκε το τελευταίο μωρό της αποικίας. Μέχρι το 1973, είχε πεθάνει το τελευταίο ποντίκι στο Σύμπαν 25. Ο John Calhoun επανέλαβε το ίδιο πείραμα 25 φορές και κάθε φορά το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο.

Το επιστημονικό έργο του Calhoun έχει χρησιμοποιηθεί ως μοντέλο για την ερμηνεία της κοινωνικής κατάρρευσης και η έρευνά του χρησιμεύει ως σημείο εστίασης για τη μελέτη της αστικής κοινωνιολογίας.

Αυτή τη στιγμή γινόμαστε μάρτυρες άμεσων παραλληλισμών στη σημερινή κοινωνία… αδύναμοι, θηλυκοποιημένοι άνδρες με ελάχιστες ή καθόλου δεξιότητες και χωρίς ένστικτα προστασίας και υπερβολικά ταραγμένα και επιθετικά θηλυκά χωρίς μητρικά ένστικτα»